Suriname hup hup!
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Robert
13 Oktober 2008 | Suriname, Paramaribo
De eerste week stage zit erop. Het bevalt ons allebei erg goed in de praktijk. De Surinaamse patiënten zijn super aardig. Het is grappig dat mensen met een andere kleur en uit een totaal verschillende cultuur komen dezelfde taal spreken. Het is leuk om de verschillen te zien met Nederland.
Zo zijn er verschillen in verzekeringsystemen. De patiënten betalen hier na de behandeling met contant geld (1 behandeling bedraagt 45 SRD, ongeveer 12 euro 50). Dit krijgen ze later terug van hun verzekering. De verzekeringen kennen geen chronisch. Per twee behandelingen moet er een nieuwe verwijzing worden opgehaald bij de huisarts. Meestal worden er 10 behandelingen vergoed per jaar. Zo hoeven patiënten ook niet te betalen als ze een behandeling afzeggen. Hierdoor komt het voor dat een patiënt niet komt opdagen omdat het bijvoorbeeld regent. De trainingen beginnen vaak iets later. Het valt ons op dat de patiënten hier allemaal een stuk makkelijker met elkaar om gaan.
Iedereen heeft het hier over de maand december. Zodra het 1 december is raakt een Surinamer in paniek en maakt geen afspraken meer. Alles draait hier om de feestdagen. Voorafgaand worden overal feestjes georganiseerd. We zijn allebei erg benieuwd. Wat betreft stage zal het ook rustig zijn, de praktijk gaat zelfs 2 weken dicht.
We hebben ook onze eerste Surinaamse regenbui meegemaakt. Dat het hier goed kan regenen is ons nu ook duidelijk. Het water komt met bakken uit de lucht en alle straten lopen in korte tijd onder water . Maar na regen komt zonneschijn en zo is het hier ook. Als de zon weer begint te schijnen is het water snel weer weg.
We hebben ook al huis-hagedissen, deze komen via het raam binnen. Monique onze stagebegeleidster vertelde ons dat je de meeste wilde dieren in Paramaribo zelf tegen komt. Zo zitten de krokodillen en slangen gewoon in de sloten langs de weg. Iets wat we liever niet willen weten….
Zaterdag hebben we ’s ochtends heerlijk uitgeslapen tot 9 uur en daarna ontbeten in de tuin. Daarna zijn we op de fiets richting het voetbalstadion gefietst. Hier hebben we kaartjes gekocht voor de voetbalwedstrijd Suriname – Costa Rica, kwalificatie wedstrijd voor het WK in Zuid-Afrika. Je betaalt hier ongeveer 7 euro 50 voor twee kaartjes. Robert kon deze wedstrijd natuurlijk niet missen.
We hebben ook een bezoek gebracht aan de Paramaribo Zoo. Dit was erg leuk. Het is er erg rustig dus we konden rustig rondkijken. Ze hebben er veel dieren die voorkomen in Zuid-Amerika o.a. kwatta aapjes, verschillende vogelsoorten, jaguars, Bengaalse tijgers en slangen (waaronder een anaconda, weet je nog Sophie?).
Eind van de middag zijn we terug gefietst voor de voetbalwedstrijd. Er kwamen direct Surinamers naar ons toe met vlaggetjes met de Surinaamse vlag erop. Hier konden we natuurlijk geen nee tegen zeggen. We waren op tijd dus we hadden een mooi plekje bovenin de tribune. Wat in Nederland een uur voor de wedstrijd aanwezig zijn is, is in Suriname 5 minuten na de aftrap. De wedstrijd begon met een militaire en politie fanfare, deze speelden ook de volkslieden. Tijdens de wedstrijd hebben we genoten van de casava en bananen chips. Ondanks het niveau (wat ons tegenviel) waren de Surinamers niet minder enthousiast en fanatiek. De hele tribune schreeuwde het elftal toe met uitspraken als: Suriname hup hup, schoppen man en pass em dan! Het mocht niet baten, Suriname verloor met 1-4.
Na een heerlijke douche zijn we wezen eten bij een restaurant aan de Suriname rivier. Het was hier heerlijk rustig en we hadden uitzicht op de lampjes van de brug naar Meerzorg. De bami is hier lekker alleen zijn de porties hier een stuk groter dan in Nederland (lees: je kunt met 3 mensen van 1 bord eten).
Zondagmorgen werden we om half 8 opgehaald door de schoonouders van Bastiaan (onze stagebegeleider) en zijn we naar Meerzorg gereden. Dit ligt aan de overkant van de Surinamerivier. Vanuit hier zijn we met zijn familie, ouders en schoonouders naar Leliendaal gereden en in de boot gestapt. We hebben heerlijk op de Commewijne rivier gevaren. Op het strand van Braamspunt zijn we even uitgestapt en hebben we gezwommen. Dit is het noordelijkste puntje van Suriname, hier kruist de rivier met de Atlantische oceaan. Het water was heerlijk van temperatuur, wel erg zout en er waren hoge golven. Het water is hier erg bruin, je ziet niet waar je je voeten neerzet. Braamspunt is een groot strand met een aantal huisjes gemaakt van afval.
Weer in de boot zijn we terug gevaren en hebben we een tweede stop gemaakt bij de plantage Rust en Werk. Hier werd het Bode feest gevierd, het was er erg druk en warm. Er was gratis eten, drinken en muziek. Er werd door jonge Surinaamse kinderen uitbundig gedanst.
Terug in Meerzorg heeft Robert nog even gevoetbald met Bastiaan en Sietse in de tuin. Meerzorg is zoveel mooier en rustiger dan Paramaribo. De huizen zijn groot en hebben een grote tuin. Als afsluiting van de leuke dag hebben we heerlijk bami met sate gegeten. Op de terug weg in de auto vanaf de brug ‘Paramaribo by night’ gezien . Super mooi om al die lichtjes.
We gaan nu studiosport kijken want dit wordt hier elke zondag om 9 uur uitgezonden. Robert hoeft hier zelfs geen voetbal te missen...
Liefs van ons
Zo zijn er verschillen in verzekeringsystemen. De patiënten betalen hier na de behandeling met contant geld (1 behandeling bedraagt 45 SRD, ongeveer 12 euro 50). Dit krijgen ze later terug van hun verzekering. De verzekeringen kennen geen chronisch. Per twee behandelingen moet er een nieuwe verwijzing worden opgehaald bij de huisarts. Meestal worden er 10 behandelingen vergoed per jaar. Zo hoeven patiënten ook niet te betalen als ze een behandeling afzeggen. Hierdoor komt het voor dat een patiënt niet komt opdagen omdat het bijvoorbeeld regent. De trainingen beginnen vaak iets later. Het valt ons op dat de patiënten hier allemaal een stuk makkelijker met elkaar om gaan.
Iedereen heeft het hier over de maand december. Zodra het 1 december is raakt een Surinamer in paniek en maakt geen afspraken meer. Alles draait hier om de feestdagen. Voorafgaand worden overal feestjes georganiseerd. We zijn allebei erg benieuwd. Wat betreft stage zal het ook rustig zijn, de praktijk gaat zelfs 2 weken dicht.
We hebben ook onze eerste Surinaamse regenbui meegemaakt. Dat het hier goed kan regenen is ons nu ook duidelijk. Het water komt met bakken uit de lucht en alle straten lopen in korte tijd onder water . Maar na regen komt zonneschijn en zo is het hier ook. Als de zon weer begint te schijnen is het water snel weer weg.
We hebben ook al huis-hagedissen, deze komen via het raam binnen. Monique onze stagebegeleidster vertelde ons dat je de meeste wilde dieren in Paramaribo zelf tegen komt. Zo zitten de krokodillen en slangen gewoon in de sloten langs de weg. Iets wat we liever niet willen weten….
Zaterdag hebben we ’s ochtends heerlijk uitgeslapen tot 9 uur en daarna ontbeten in de tuin. Daarna zijn we op de fiets richting het voetbalstadion gefietst. Hier hebben we kaartjes gekocht voor de voetbalwedstrijd Suriname – Costa Rica, kwalificatie wedstrijd voor het WK in Zuid-Afrika. Je betaalt hier ongeveer 7 euro 50 voor twee kaartjes. Robert kon deze wedstrijd natuurlijk niet missen.
We hebben ook een bezoek gebracht aan de Paramaribo Zoo. Dit was erg leuk. Het is er erg rustig dus we konden rustig rondkijken. Ze hebben er veel dieren die voorkomen in Zuid-Amerika o.a. kwatta aapjes, verschillende vogelsoorten, jaguars, Bengaalse tijgers en slangen (waaronder een anaconda, weet je nog Sophie?).
Eind van de middag zijn we terug gefietst voor de voetbalwedstrijd. Er kwamen direct Surinamers naar ons toe met vlaggetjes met de Surinaamse vlag erop. Hier konden we natuurlijk geen nee tegen zeggen. We waren op tijd dus we hadden een mooi plekje bovenin de tribune. Wat in Nederland een uur voor de wedstrijd aanwezig zijn is, is in Suriname 5 minuten na de aftrap. De wedstrijd begon met een militaire en politie fanfare, deze speelden ook de volkslieden. Tijdens de wedstrijd hebben we genoten van de casava en bananen chips. Ondanks het niveau (wat ons tegenviel) waren de Surinamers niet minder enthousiast en fanatiek. De hele tribune schreeuwde het elftal toe met uitspraken als: Suriname hup hup, schoppen man en pass em dan! Het mocht niet baten, Suriname verloor met 1-4.
Na een heerlijke douche zijn we wezen eten bij een restaurant aan de Suriname rivier. Het was hier heerlijk rustig en we hadden uitzicht op de lampjes van de brug naar Meerzorg. De bami is hier lekker alleen zijn de porties hier een stuk groter dan in Nederland (lees: je kunt met 3 mensen van 1 bord eten).
Zondagmorgen werden we om half 8 opgehaald door de schoonouders van Bastiaan (onze stagebegeleider) en zijn we naar Meerzorg gereden. Dit ligt aan de overkant van de Surinamerivier. Vanuit hier zijn we met zijn familie, ouders en schoonouders naar Leliendaal gereden en in de boot gestapt. We hebben heerlijk op de Commewijne rivier gevaren. Op het strand van Braamspunt zijn we even uitgestapt en hebben we gezwommen. Dit is het noordelijkste puntje van Suriname, hier kruist de rivier met de Atlantische oceaan. Het water was heerlijk van temperatuur, wel erg zout en er waren hoge golven. Het water is hier erg bruin, je ziet niet waar je je voeten neerzet. Braamspunt is een groot strand met een aantal huisjes gemaakt van afval.
Weer in de boot zijn we terug gevaren en hebben we een tweede stop gemaakt bij de plantage Rust en Werk. Hier werd het Bode feest gevierd, het was er erg druk en warm. Er was gratis eten, drinken en muziek. Er werd door jonge Surinaamse kinderen uitbundig gedanst.
Terug in Meerzorg heeft Robert nog even gevoetbald met Bastiaan en Sietse in de tuin. Meerzorg is zoveel mooier en rustiger dan Paramaribo. De huizen zijn groot en hebben een grote tuin. Als afsluiting van de leuke dag hebben we heerlijk bami met sate gegeten. Op de terug weg in de auto vanaf de brug ‘Paramaribo by night’ gezien . Super mooi om al die lichtjes.
We gaan nu studiosport kijken want dit wordt hier elke zondag om 9 uur uitgezonden. Robert hoeft hier zelfs geen voetbal te missen...
Liefs van ons
-
13 Oktober 2008 - 06:30
Christine:
Leuk, Marlene, zijn we weer helemaal bij!Succes met de tweede week stage! xx -
13 Oktober 2008 - 07:36
Eveline:
Woowww wat een avonturen. Super leuk om te lezen, jullie schrijven echt leuk ook!:D
Ik moet nu naar de kvk... duim voor me;)
Dikke kussels, Eev (en Robson;)) -
13 Oktober 2008 - 08:10
Lou:
Hey lieverd, :D
Super! Jullie maken veel mee zo te lezen.
Leuk om de verhalen te lezen.
Ik mis je wel! Gewoon even thee drinken en bijkletsen! :)
Heb veel te vertellen maar dat hoor je nog wel een keer.
Niet vergeten dat ik heel veel aan je denk.
Succes nog meisje!
En ook voor Robert.
Dikke kus Lou -
13 Oktober 2008 - 08:38
Antoinette:
Wat een leuk weekend!
Nog heeeel veel plezier en succes in de praktijk!
Liefs. -
14 Oktober 2008 - 13:52
Sophie:
hahaha je bedoelt die keer dat we pannekoeken aan het eten waren bij zev en tiz en dat we die film anaconda aan het kijken waren.......en ik kan me niet meer herinenren we er toen moest overgeven!
Maarreeeee al een klein beetje een surinaams accent;) zo te lezen bevalt het me wel daar, mooi kalm an!
Nou veel plezier nog en ik ga leren 8-|
Oh en vang maar een krokil door me, wil nog wel een mooi tasje :p
veel plezier beiden xje -
16 Oktober 2008 - 15:51
Marijke:
Vanochtend bij mama geweest en natuurlijk bijgepraat.fijn te horen dat alles goed gaat met jullie.werk ze en geniet, vooral van het mooie weer het is hier echt herfst
groetjes -
16 Oktober 2008 - 19:53
Christine:
De kaart is vandaag (16/10) gearriveerd! Dank jullie wel. -
18 Oktober 2008 - 09:35
Heracles Fan:
Het ga jullie goed, Heel veel succes beide.
Een fanatieke Heracles fan.
Voor wie ben jij eigenlijk vanavond.? -
18 Oktober 2008 - 10:44
Ketaki:
Hee Lene en Robert! Zo te horen hebben jullie het erg leuk daar! Gelukkig! Ik ben blij dat he allemaal goed gaat en dat jullie je tot nu toe nog goed vermaken! Hier gaat het ook goed, vooral druk maar doe veel leuke dingen! Ik mis je wel heel erg:)! Veel plezier en succes nog! Kus:)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley