Op de helft!

Lieve familie en vrienden,

Wij vinden dat het weer tijd is voor een update!

Afgelopen donderdag hebben we onze tussenevaluatie gehad op stage. De tijd vliegt, we zitten alweer op de helft. De tussenevaluatie was positief dus daar zijn we erg blij mee. Ook gaat het met afstuderen de goede kant op. We hebben het eerste concept klaar, dit moet nu nagekeken worden. Om het concept in de praktijk te realiseren moet er echter nog heel veel gebeuren.

We hebben afgelopen week ook weer veel leuke dingen gedaan. Donderdagavond hebben we gezellig op het terras gezeten met een aantal meisjes die we in Bigi Pan hebben ontmoet.

Vrijdagmorgen hebben we Surinaamse cake, Pondstaart, leren bakken bij een patiënt uit de praktijk. Dit is een witte cake, iets natter dan de Nederlandse cakes met cocktailvruchtjes erin (je kunt er ook rozijnen of ananas in doen). We kregen het resultaat: een heerlijke cake mee naar huis! Helaas is de cake al op maar ik heb wel het recept dus maken jullie je vooral geen zorgen!

Zaterdag hebben we geholpen bij de 5e marathon van Suriname. We waren gevraagd voor het medisch team aangezien ze fysiotherapeuten te kort kwamen. Onvoorstelbaar als je ziet wat hier bij een marathon aan de start staat. Niet getraind en totaal niet voorbereid. Er waren maar een aantal lopers die echte loopschoenen droegen, de rest liep op gewone schoenen, afgetrapte gymschoenen of blote voeten!! Bij de finish hebben we ook behoorlijk wat mensen behandelt die klachten hadden hiervan. We hebben alleen de mensen behandelt die de halve marathon hadden gelopen aangezien we ’s avonds waren uitgenodigd voor de verjaardag van de moeder van Saskia. Dit was erg gezellig: eten en taart in overvloed!

Zondagavond hebben we weer lekker roti gegeten. Dit is echt een geweldig gerecht. Je krijgt een grote deegpannenkoek met kousenband, aardappel en kip erop. Je eet het door met je handen een stukje van de pannenkoek af te scheuren, hiermee pak je de aardappel of kip en dit eet je op. Heerlijk!

Afgelopen dinsdag was het weer tijd voor een nationale feestdag. Dit keer werd er 33 jaar onafhankelijkheid gevierd. Het feest begon om 6 uur ’s ochtends met kanonschoten. Na de eerste knal zaten Robert en ik rechtop in bed. Uitslapen zat er dus niet meer in.. ’s Ochtends was er een militaire parade onder toeziend oog van de president. Het was vooral druk in de stad, veel vrouwen in mooie Surinaamse klederdracht. Suriname is eten. Overal waar je keek stonden eetkraampjes met rijst, kip, frisdrank en Surinaamse cake en nog veel meer eten. Feest draait hier om eten, eten en nog meer eten!

Gisteravond hebben we een lezing bijgewoond van een doktor uit Amerika. Ze kwam vertellen over revalidatie na een thoraxoperatie. Jammer dat de presentatie gericht was op mensen die op de intensive care werken.

Morgen gaan we met een vliegtuigje 4 dagen de jungle in naar Botopasi. Jullie horen hier volgende week meer over.

We hebben gehoord dat jullie veel sneeuw hebben gehad afgelopen weekend. Het is voor ons moeilijk voor te stellen aangezien het hier nog steeds hartstikke warm is…

Veel liefs uit Suriname, Robert en Marlene