In de jungle...

Lieve allemaal,

We zijn afgelopen weekend naar het binnenland geweest en het was ge-wel-dig! We hebben onze ogen hier uitgekeken.

Vrijdagmiddag zijn we aan het eind van de ochtend met een taxi naar Zorg en Hoop, een klein vliegveld in Paramaribo, gereden. Vanuit hier vertrekken de vluchten naar het binnenland. Na de gebruikelijke Surinaamse vertraging vlogen we rond half 2 met een vliegtuig voor ongeveer 15 personen richting Botopasi. Het uitzicht onderweg was echt adembenemend. Van bovenaf lijkt het alsof je over 1 grote brocoli vliegt met een slingerende rivier er doorheen. Onderweg hebben we twee tussenstops gemaakt bij andere dorpen aan de rivier.

Veilig aangekomen op het vliegveldje van Botopasi werden we opgehaald door Henny (de gastvrouw). Botopasi heeft ongeveer 2000 inwoners waar onder veel vrouwen en kinderen. De mensen leven hier echt nog van de natuur. Ze ‘baden’ en wassen kleren in de rivier. Het gebied is alleen te bereiken per boot of vliegveld. Het dorp bestaat uit allemaal kleine houten hutjes van mooi houtsnijwerk. We hebben een korte wandeling door het dorp gemaakt en daarna zijn we met de boten naar de overkant van de rivier gevaren waar het hotel ligt. Door de droge tijd is er op dit moment bijna geen water in de rivier, hierdoor steken de rotsen uit het water. Dit is een super mooi gezicht.
Het hotel is eenvoudig, 7 kamers en 3 hutjes. Het heeft een veranda met uitzicht op de rivier. Hier worden alle maaltijden geserveerd. Tot zondag waren we de enige gasten in het hotel dus we hadden het rijk voor ons alleen.
We hebben eerst even lekker thee gedronken op de veranda en daarna hebben we lekker gezwommen in de rivier. ’s Avonds hebben we kip met rijst gegeten (dit kregen we trouwens de rest van het weekend ook ’s middags en ’s avonds) en genoten van het mooie uitzicht.
Wie denkt dat het ’s nachts stil is in de jungle heeft het mis! Zodra het donker wordt hoor je een ontzettend lawaai van krekels, kikkers, apen etc.

Zaterdagochtend werden we met de boot naar Pikin Slee gebracht. Dit is een traditioneel dorp van de rasta mannen. Om dit dorp te mogen bekijken moesten we een soort toeristenbelasting betalen (je mag zelf weten hoeveel geld je geeft). Pikin Slee is een van de grootste dorpen aan de Suriname rivier (ongeveer 3500 inwoners). Ook dit dorp bestaat uit houten hutjes, spelende kinderen en vrouwen gekleed in gekleurde lappen. Vanuit Piki Slee zijn we, via het bos, naar Voetenaar (een klein dorpje) en de medische post terug naar Botopasi gelopen. Onderweg veel bijzondere planten en bomen gezien. We hadden een leuke gids die ons veel heeft vertelt over het leven en de natuur hier. Sinds december ’07 hebben ze hier mobiel bereik (je ziet een hele grote mast midden in het bos staan). Ondanks dat alles hier nog zo primitief is loopt iedereen hier wel met een mobiele telefoon, dit klopte dan ook niet in ons plaatje van de jungle.
Na deze prachtige wandeling hebben we lekker geluncht en ’s middags heerlijk gezwommen in de rivier. De rivier heeft sula’s, stroomversnellingen waar je heerlijk in kunt liggen.

Zondagochtend zijn we na het ontbijt naar de kerk geweest in Botopasi. De vrouwen waren allemaal in wit gekleed met mooie hoedjes. We kregen een hand van de belangrijke personen uit het dorp. Er waren veel kinderen die tijdens de dienst de kerk gewoon in en uit liepen. Ze keken ons bakra’s (blanken) met grote ogen aan. De dienst was in het Saramacaans dus we verstonden er helaas weinig van. Halverwege de dienst nog ‘uitslapers’ binnen alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Er is veel armoede in het dorp, veel mensen hebben ook geen geld voor de collectebus. Na de lunch hebben we heerlijk gezwommen en ‘gebaad’ in de rivier. We konden het niet laten om onze haren even te wassen in de rivier..

Maandagmorgen hebben we na het ontbijt een boswandeling gemaakt met de gids. We hebben de hele ochtend in de echte jungle gelopen. Josefa heeft ons veel vertelt over de verschillende soorten bomen en planten (o.a. rubberboom, betadineboom, telefoonboom, ananasplant, cassave etc). We hebben wilde aapjes gezien in de bomen en onderweg kwamen we lianen tegen. Hier hebben we nog even aan geslingerd als echte ‘Tarzan en Jane’..
Na de lunch, linzensoep met rijst, stond het vliegtuigje alweer op ons te wachten om ons mee terug te nemen naar de stad. Het was vrij bewolkt deze keer dus we vlogen door de wolken. Veel geschud dit keer maar goed, we zijn weer veilig thuis en hebben ontzettend genoten.
We hebben prachtig weer gehad, alleen maar zon! Ons bruine kleurtje is weer bijgewerkt.

Komende week hebben we weer leuke dingen op het programma, maar die horen jullie nog.

Veel liefs, Robert en Marlene

PS. Een dikke kus voor opa en oma van ons uit Suriname.